سندرم زجر تنفسی حاد یا دیسترس تنفسی (ARDS)، یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که در آن ریه ها به درستی کار نمی کنند. ARDS با تنگی نفس قابل توجه، سیانوز یا درد قفسه سینه همراه است. نارسایی حاد تنفسی اغلب منجر به نیاز اکسیژن درمانی با دستگاه اکسیژن ساز می شود. با گذشت زمان، بیماری ممکن است پسرفت کند، اما در بسیاری از موارد منجر به عوارض جدی می شود.
سندرم دیسترس تنفسی چیست؟
سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که در آن ریه ها به درستی کار نمی کنند. این ممکن است به دلیل آسیب به دیواره مویرگ ناشی از بیماری یا آسیب فیزیکی باشد.
مویرگ هایی که آلوئول ها را احاطه کرده اند وظیفه دریافت اکسیژن و انتقال دی اکسید کربن به ریه ها را بر عهده دارند. در نتیجه بیماری، دیواره های آن ها شروع به نشت می کنند که منجر به تجمع مایع و فروپاشی کیسه های هوا می شود. این امر منجر به از دست دادن توانایی ریه ها برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن و در نتیجه هیپوکسی بیمار می شود.
نکته مهم این است که سندرم دیسترس تنفسی حاد سیر بسیار سریعی دارد. بنابراین، مشکلات در تامین اکسیژن بدن به طور ناگهانی ظاهر می شود.
چه عواملی باعث بروز دیسترس تنفسی می شوند؟
این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که بدن به اکسیژن بیشتری نسبت به ریه‌ها نیاز دارد. این ها در درجه اول عبارتند از:
- خفگی
- تشدید بیماری ریوی (آسم، COPD)
- صدمات جسمی
- آمبولی ریه
- عفونت های ریوی گسترده
- بیماری های عصبی (که منجر به کاهش تهویه ریه می شود)
سندرم زجر تفسی چه علائمی دارد؟
علائم نارسایی حاد تنفسی عبارتند از:
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
- خلط خونی
- سرفه
- خس خس سینه
- سیانوز (یعنی تغییر رنگ لب ها، و حتی لاله گوش و نوک بینی، به رنگ آبی زمانی ظاهر می شود که میزان اکسیژن بسیار کمی در خون وجود داشته باشد)
با این حال، به یاد داشته باشید که چنین علائمی ممکن است در مورد بیماری های مختلف دیگر رخ دهد، بنابراین تشخیص باید به پزشک سپرده شود.
چگونه سندرم حاد تنفسی را تشخیص دهیم؟
معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص ARDS استفاده می شود:
شروع ناگهانی علائم، ضایعات ریه دو طرفه قابل مشاهده در اشعه ایکس قفسه سینه که مربوط به اختلالات قلبی نیست. علاوه بر این، پزشک ممکن است عملکرد بطن چپ قلب را برای رد نارسایی احتقانی قلب ارزیابی کند.
بیماران مشکوک به سندرم زجر تنفسی حاد چه انتظاری می توانند داشته باشند؟
- اندازه گیری اشباع: این آزمایش به شما امکان می دهد تا به سرعت میزان اشباع اکسیژن هموگلوبین را ارزیابی کنید. برای این منظور از دستگاه پالس اکسی متر استفاده می شود. در یک فرد بالغ و سالم، مقدار اکسیژن خون (SpO2) باید بالاتر از ۹۵٪ باشد. با این حال، اگر بیمار مبتلا به دیسترس تنفسی باشد، این مقادیر کمتر است.
- آزمایشات: در بیمارستان از بیمار آزمایش خون شریانی برای آنالیز گاز خون گرفته می شود. هدف این آزمایش ارزیابی تبادل گاز و تعادل اسید و باز است. ممکن است هیپوکسمی (کمبود اکسیژن) یا هیپرکاپنی (دی اکسید کربن بیش از حد در خون) را نشان دهد. علاوه بر این، بیمار تحت آزمایش های مورفولوژی و بیوشیمیایی نیز قرار می گیرد.
- تصویربرداری تشخیصی: بیمارستان همچنین آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا توموگرافی قفسه سینه را انجام می دهد.
سندرم دیسترس تنفسی
سیر دوره بیماری سندرم دیسترس نفسی
علائم ARDS در عرض ۷ روز پس از آسیب ایجاد می شود. سه مرحله اصلی بیماری را می توان تشخیص داد:
- مرحله آسیب ریه: فرآیند التهابی به آلوئول ها و موانع بین آن ها و مویرگ ها (رگ های خونی) اطراف آن ها آسیب می رساند. نشت مایع به داخل آلوئول ها باعث فروپاشی آن ها و اختلال در تبادل گاز می شود. در این مرحله نارسایی تنفسی قابل توجهی احساس می شود.
- مرحله تکثیر: در هفته دوم و سوم مرحله تکثیر رخ می دهد. در این مرحله ریه های آسیب دیده شروع به بهبود می کنند و عملکرد آن ها بهبود می یابد.
- فاز فیبروز: فیبرهای کلاژن تولید می شود که باعث فیبروز ریه می شود. این امر خاصیت ارتجاعی آن ها را کاهش می دهد و باعث آسیب غیر قابل برگشت می شود. این ویژگی آسیب ها در مرحله التهابی بیماری است.
یکی از ویژگی های سندرم زجر تنفسی بروز ناهمگن ضایعات است. قسمت هایی از ریه ممکن است بیشتر از سایرین آسیب دیده باشد.
روش های درمان سندرم زجر تنفسی کدامند؟
هدف درمان ARDS در درجه اول افزایش اکسیژن رسانی، کاهش نیاز به اکسیژن و جلوگیری از آسیب بیشتر است. نقش اصلی در اینجا تهویه مکانیکی و دارو درمانی مناسب است که هدف آن کاهش حجم مایع است.
رژیم غذایی نیز مهم است. نشان داده شده است که تجویز تزریقی محصولات پرچرب و کم کربوهیدرات حاوی گامالینولنیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید ممکن است به اکسیژن رسانی مناسب کمک کند.
علاوه بر درمان علامتی، تشخیص و درمان علت بیماری ضروری است. در صورت عفونت، باید داروهایی مانند آنتی بیوتیک، ضد ویروس یا ضد قارچ تجویز شود. رفع فشار پنوموتوراکس نیز ممکن است ضروری باشد.
در مورد ARDS، فیزیوتراپی نیز اغلب استفاده می شود. فیزیوتراپی تنفسی، متناسب با شرایط بیمار، به ویژه موثر است. پس از خروج از بیمارستان، بیمار توصیه هایی در مورد رژیم غذایی مناسب دریافت می کند.
همچنین برای تامین اکسیژن مورد نیاز بدن از تجهیزات تنفسی مانند دستگاه اکسیژن ساز نیز استفاده می شود، افراد می توانند با اجاره دستگاه اکسیژن ساز از مرکز تندیس آنلاین نیاز بیماران خود به اکسیژن را برطرف کنند.
افزایش خطر عوارض در بیمارانی رخ می دهد که:
- آنها مسن هستند.
- با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می کنند.
- آنها با یک بیماری مزمن خطرناک دست و پنجه نرم می کنند، مانند سرطان،
- تحت پیوند عضو قرار گرفته اند.
- مبتلا به HIV هستند.
- از بیماری مزمن کبدی رنج می برند.
- تحت تأثیر سپسیس یا آسیب چند عضوی قرار گرفتند.
دیسترس تنفسی
چه عوامل خطری برای دیسترس تنفسی وجود دارد؟
در مورد ARDS نیز عوامل خطر مستقیم و غیرمستقیم وجود دارد. برخی از موارد مستقیم شامل عوامل ریوی است، در حالی که عوامل غیرمستقیم عوامل خارج ریوی هستند ممکن است اندام یا سیستم دیگری را تحت تأثیر قرار دهند.
عوامل دیسترس ریوی عبارتند از:
- تزریق مکرر خون
- عفونت های ریه (مانند ذات الریه)
- صدمات جسمی
- استفراغ شدید همراه با آسپیراسیون محتویات معده
- تماس با مواد شیمیایی (بخارات سمی)
موارد غیر ریوی که در ایجاد زجر تنفسی نقش دارند عبارتند از:
- سرطان
- شوکه شدن
- عفونت ها (سپسیس)
- صدمات منجر به آمبولی چربی (شکستگی)
- التهاب پانکراس
- عوارض دوران بارداری
- واکنش های نامطلوب پس از مصرف داروها
سبک زندگی بیمار نیز مهم است. افرادی که از الکل سوء استفاده می کنند و چاق هستند بسیار بیشتر در معرض ابتلا به ARDS هستند.
عوارض سندرم زجر تنفسی کدامند؟
بیمارانی که از سندرم دیسترس تنفسی حاد رنج می برند با عوارض جدی روبرو هستند. برخی از آن ها حاد و برخی مزمن هستند. در حال حاضر در طول بستری شدن در بیمارستان، موارد زیر ممکن است رخ دهد:
- خونریزی از قسمت فوقانی دستگاه گوارش
- عوارض ترومبوآمبولی
- ایجاد عفونت بیمارستانی، مانند پنومونی
- پنومونی مرتبط با ونتیلاتور
- عوارض مکانیکی (توسعه پنوموتوراکس)
با این حال، عوارض مزمن ARDS عمدتاً شامل ایجاد تغییرات فیبروتیک است که قابل برگشت نیست. آن ها ممکن است منجر به تنگی نفس و کاهش تحمل ورزش شوند.
در اینستاگرام تندیس آنلاین ما را دنبال نمایید.