دستگاه تنفس مصنوعی که ونتیلاتور نیز نامیده می‌شود، زمانی که بیمار توانایی تنفس کشیدن را به تنهایی ندارد فرایند تنفس را برای بیمار انجام می دهد، مثلاً پس از آسیب، هنگامی که بیمار در کما است، در حین جراحی، از تنفس بیمار پشتیبانی می‌کند یا به طور کامل وضعیت عمومی بیمار را تحت کنترل می‌گیرد.
دستگاه تنفس مصنوعی چیست؟
ونتیلاتور با ایجاد فشار مثبت در ریه ها عمل می کند. این دستگاه به صورت دوره ای مقدار مشخصی از هوا را از طریق لوله تراشه به داخل ریه بیمار می دمد. برای اینکه با فشار دم بسیار بالا به آلوئول ها آسیب نرسد، انتخاب پارامترهای مناسب بسیار مهم است که با توجه به نسخه پزشک تنظیم می شود. پس از دم، تحت تأثیر نیروهای الاستیک، ریه ها فرو می ریزند و بازدم رخ می دهد. هنگامی که مقدار هوا در ریه ها به میزان کمی برسد، استنشاق دیگری را آغاز می کند. این کار از فرو ریختن حباب ها جلوگیری می کند و باعث می شود تا به آن ها آسیب نرسد. هدف اصلی دستگاه تنفس مصنوعی اکسیژن رسانی به بیمار تا زمانی که بدنش با بیماری مبارزه می کند، است.
موارد استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی
ناتوانی در نفس کشیدن که باعث بروز نارسایی تنفسی می شود و یک وضعیت بهرانی و خطرناک است.
بسیاری از انواع بیماری ها و شرایط موجود می توانند باعث مشکلات تنفسی شوند، مانند:
- آسیب مغزی
- ایست قلبی
- بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
- آسم
- سکته
- ذات الریه
- سقوط ریه
- کما یا از دست دادن هوشیاری
- مصرف بیش از حد دارو
- نارسایی تنفسی هیپرکاپنیک
- میاستنی گراویس (حمله سیستم دفاعی بدن به بافت خود)
- آسیب های نخاعی فوقانی
- سپسیس یا عفونت خون
- رشد زودرس ریه ها (در نوزادان)
موارد استفاده از ونتیلاتور
انواع ونتیلاتور
انواع ونتیلاتور ها شامل موارد زیر می باشد:
- ونتیلاتور ثابت، که در مدل های مختلف وجود دارد. بسته به مدل آن ها تنظیمات مختلفی دارند. دستگاه تنفس مصنوعی ثابت در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان استفاده می شود.
- ونتیلاتورهای قابل حمل که هم در آمبولانس خصوصی و هم در منزل بکار می روند، ویژگی مشخصه آن ها مقاومت در برابر ضربه است، زیرا آن ها بسیار کوچکتر از انواع دیگر هستند. این ونتیلاتور ها برای کار در شرایط سخت نیز سازگار هستند (در برابر آب و یخبندان مقاوم هستند). آن ها هنگام انتقال بیمار با آمبولانس یا هلیکوپتر امداد به بیمارستان از تنفس او پشتیبانی می کنند. این ها در منزل به عنوان آی سی یو در منزل استفاده می شوند.
- ونتیلاتورهای نوزادی، که مخصوص برای نوزادان تازه متولد شده طراحی شده اند، کارکرد آن ها مناسب برای سیستم تهویه بیماران کم سن و سال است.
پس از جدا شدن از ونتیلاتور چه اتفاقی می افتد؟
اگر برای مدت طولانی از تنفس مصنوعی استفاده شود، ممکن است پس از آن تنفس به تنهایی برای فرد سخت باشد.
ممکن است که پس از قطع ونتیلاتور، بیمار دچار گلودرد شود یا عضلات قفسه سینه او ضعیف شوند. این می تواند به این دلیل اتفاق بیفتد که عضلات اطراف قفسه سینه کمی تحلیل رفته اند، زیرا ونتیلاتور کار تنفس را برای فرد انجام داده است. داروهایی که در حین استفاده از ونتیلاتور دریافت می شود نیز می توانند به ضعف عضلانی کمک کنند. می توانید با توانبخشی تنفسی و تغذیه مناسب این مورد را بهبود بخشید.
دستگاه تنفس مصنوعی در عملکرد های متفاوت
ونتیلاتورها تهویه مکانیکی ریه‌ها را با درجات و تنظیمات مختلف امکان‌پذیر می‌کنند. این مورد بستگی به نیاز فرد و بیماری که با آن دست و پنجه نرم می کند و تشخیص متخصص دارد.
پارامترهای مختلف دستگاه ونتیلاتور عبارتند از:
- حالت CMV به طور کامل جایگزین تنفس بیمار است.
- حالت SV به صورت موقت از تنفس پشتیبانی می کند.
- حالت SIMV تنفس خود به خودی بیمار را با تهویه مکانیکی ترکیب می سازد.
- حالت PEEP بر محدود کردن افزایش اکسیژن در مخلوط تنفسی اشاره می کند.
- حالت CPAP A به شما امکان می دهد فشار مثبت مداوم را در حین تنفس حفظ کنید.
استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی در منزل
ونتیلاتورها عمدتاً در بخش‌های آی سی یو بیمارستانی استفاده می‌شوند. اما در مواقع نیازمی توان تهویه مکانیکی را در منزل بیمار انجام داد. برای انجام آن نیاز به تجویز پزشک است که می توان تجهیزات آی سی یو را در منزل راه اندازی کرد.
استفاده از دستگاه ونتیلاتور در منزل تنها در صورتی امکان پذیر است که شرایط بیمار قابل کنترل باشد. ونتیلاتور هم برای افرادی که نیاز به درمان از طریق لوله تراکئوستومی دارند و هم افرادی که دارای ماسک صورت یا نازال بینی هستند می تواند استفاده شود. یک دستگاه تنفس مصنوعی کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی، میوپاتی یا آتروفی عضلانی نخاعی را بهبود می بخشد.
برای استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی در منزل، می توانید اجاره ونتیلاتور را از تندیس آنلاین درخواست کنید.
عوارض استفاده از ونتیلاتور چیست؟
دستگاه تنفس مصنوعی باعث هیچ دردی نمی شود، اما لوله ای که از دهان بیمار به ونتیلاتور متصل می شود. می تواند باعث ناراحتی هایی مانند سرفه یا رفلکس را ایجاد کند. بیمار نمی تواند صحبت کند زیرا لوله تراشه از بین تارهای صوتی عبور می کند و وارد نای می شود. او همچنین نمی تواند در حالی که این لوله در جای خود قرار دارد غذاهای جامد بخورد (اگر از ماسک استفاده می کنید، احتمالاً می توانید صحبت کنید، غذا را قورت دهید و سرفه کنید). در استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی بیمار در صورت هوشیاری ممکن است کمی احساس ناراحتی کند زیرا هوا به زور وارد ریه های او می شود.
انواع تهویه مکانیکی ریه
- تهویه تهاجمی بیمار شامل یک دستگاه تنفس مصنوعی و یک لوله تراکئوستومی است. که مخصوصا برای کودکان کوچک و نوزادانی که چرخه خواب و بیداری آن ها هنوز تثبیت نشده است توصیه می شود. این روش امکان دسترسی مستقیم به دستگاه تنفسی را فراهم می کند و باعث تغییر شکل استخوان های صورت نمی شود.
- تهویه غیر تهاجمی با استفاده از یک ماسک محکم که روی صورت بیمار قرار می گیرد همراه با یک دستگاه تنفسی مانند اکسیژن ساز انجام می شود.
آمبوبگ
احیاگر دستی (آمبوبگ) که یک دستگاه تنفس مصنوعی دستی است. احیاگر از یک کیسه آمبو، یک دریچه و یک ماسک تشکیل شده است. هنگامی که بیماران نمی توانند به تنهایی نفس بکشند یا اکسیژن خون آن ها به علت مشکلات تنفسی پایین است، برای حفظ زندگی لازم است از آمبوبگ استفاده کنند. آمبوبگ دارای یک دریچه کاهش فشار است که می تواند هوا را از کاف آزاد کند و فشار داخل کاف را تنظیم نماید.
کلام آخر
اگر مغز، قلب، کبد، کلیه ها و سایر اندام ها اکسیژن کافی دریافت نکنند، نمی توانند آنطور که باید عمل کنند. یک دستگاه تنفس مصنوعی می تواند به دریافت اکسیژن مورد نیاز اندام های شما برای عملکرد مناسب کمک کند. تا بهبودی حاصل شود. در صورت نیاز به اجاره دستگاه اکسیژن ساز و ونتیلاتور یا دیگر تجهیزات پزشکی با ما تماس بگیرید. اینستاگرام ما را نیز دنبال نمایید.