از زمان کشف، داروهای ضد میکروبی، از جمله داروهای آنتی بیوتیک ها، انقلابی در علم پزشکی ایجاد شده و جان میلیون ها نفر را نجات یافته است. اما استفاده مداوم غیرمنطقی و نادرست از این داروها در مراقبت های بهداشتی شرایطی را برای ظهور و گسترش مقاومت در برابر عمل آنها ایجاد کرده است.
آنتی بیوتیک ها یا عوامل ضد میکروبی، موادی با منشاء مصنوعی یا طبیعی هستند که میکروارگانیسم ها را از بین می برند (عمل ضد باکتری) یا توانایی تولید مثل آن ها را مهار می کنند. معمولا آنتی بیوتیک برای درمان عفونت بدن به کار می رود.
هفته جهانی آگاهی از داروهای آنتی بیوتیک
ضد میکروبی ها شامل آنتی بیوتیک ها، ضد ویروس ها، ضد قارچ ها و ضد انگل ها هستند.که برای پیشگیری و درمان عفونت ها در انسان، حیوانات و گیاهان استفاده می شوند. مقاومت ضد میکروبی (AMR) زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها به تدریج جهش می‌یابند.و نسبت به داروها مقاوم می‌شوند. این امر درمان عفونت ها را پیچیده می کند.و خطر گسترش، سیر شدید و مرگ بیماری ها را افزایش می دهد. مقاومت دارویی منجر به از بین رفتن اثربخشی آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای ضد میکروبی می شود.و به تدریج درمان عفونت ها را دشوار یا غیرممکن می کند.
آنها می توانند در نتیجه استفاده نادرست و غیرمنطقی آنها بی اثر شوند. اما در بسیاری از موارد اصلا نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست.
جنبه های منفی استفاده از انتی بیوتیک (مقاومت آنتی بیوتیکی)
آنها می توانند در نتیجه استفاده نادرست و غیرمنطقی از آن بی اثر شوند. گاهی بهترین درمان مصرف آنای بیوتیک است، اما در بسیاری از موارد اصلا نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست.
مقاومت آنتی بیوتیکی برای کسانی که حساسیت به تمام آنتی بیوتیک های دارند، وجود دارد. در واقع، به همین دلیل است که بیمارانی وجود دارند که ممکن است.آنتی بیوتیک در آنها مؤثر نباشد و مقاومت بدن آن ها ممکن است.خیلی زیاد باشد. دلایل زیادی برای ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی وجود دارد، دانشمندان، شیمیدانان و داروسازان برای حل این مشکل تلاش می کنند و در تلاش برای ایجاد داروهای جدید ضد باکتریایی هستند. با این حال، در واقعیت، تنها چند آنتی بیوتیک جدید در سال تولید می شود، در حالی که میزان مقاومت آنتی بیوتیکی به سرعت در حال افزایش است. مقاومت آنتی بیوتیکی به طور طبیعی رخ می دهد، اما استفاده نادرست از آن ها در انسان و حیوانات این روند را تسریع می کند.
در نتیجه ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی، درمان بیشتر و بیشتر عفونت ها، مانند ذات الریه، سل و سوزاک دشوارتر می شود زیرا داروهای مورد استفاده برای درمان آن ها مؤثرتر می شوند.
ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی منجر به اقامت طولانی تر در بیمارستان، هزینه های پزشکی بالاتر و افزایش مرگ و میر می شود.
به گفته کارشناسان سازمان جهانی بهداشت، با حفظ نرخ رشد مقاومت آنتی بیوتیکی، تا سال ۲۰۵۰ سالانه ۱۰ میلیون نفر می میرند، یعنی مرگ و میر ناشی از مقاومت در برابر داروهای ضد باکتریایی از مرگ و میر ناشی از سرطان بیشتر خواهد شد.
قوانین مصرف داروهای آنتی بیوتیک
- بدون تجویز پزشک از آنتی بیوتیک استفاده نکنید. (خود درمانی نکنید)
- برای درمان عفونت های ویروسی آنتی بیوتیک مصرف نکنید.
- آنتی بیوتیک ها را “برای پیشگیری”، “تا اتفاقی نیفتد”، “برای شبکه ایمنی” مصرف نکنید.
- در اولین نشانه بهبودی مصرف آنتی بیوتیک را قطع نکنید، بلکه دوره درمانی تجویز شده توسط پزشک را تکمیل کنید.
- دوز آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشک را به تنهایی تغییر ندهید.
- اگر دوره درمان تمام شد و آنتی بیوتیک باقی ماند، نباید بقیه را بنوشید «زیرا گران است و حیف است آن را دور بریزید».
- آنتی بیوتیک تجویز شده برای شما را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
- اگر پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز نکرده است، لطفا برای مصرف آن بدون تجویز پزشک مقاومت نکنید.
مقاومت روزافزون ساکنان زمین به آنتی بیوتیک ها به سطوح خطرناکی در سراسر جهان می رسد. سازمان جهانی بهداشت هشدار می دهد که اگر اقدامات فوری انجام نشود، دوران آنتی بیوتیک ها به پایان می رسد، داروها دیگر موثر نخواهند بود و عفونت های ساده و آسیب های جزئی دوباره به سرعت برای زندگی و سلامت انسان خطرناک خواهند شد. افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها به دلیل استفاده بیش از حد آن ها است.
لیست آنتی بیوتیک ها:
- داکسی سایکلین
- آزیترومایسین
- تریامسینولون ان ان
- تتراسایکلین
- سفالکسین
- آموکسی سیلین
- تریپل سولفا
- پودوفیلین
- سیپروفلوکساسین
- مترونیدازول
برای دریافت اطلاعات بیشتر از مطالب پزشکی و درمانی می توانید مقالات دیگر موجود در سایت را مطالعه نمائید و اینستاگرام تندیس آنلاین را دنبال نمائید.
آنتی بیوتیک برای ذات الریه
رایج ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده در بیماری پنومونی عبارتند از:
- آمپی سیلین (مانند آمپی سیلین TZF)
- آموکسی سیلین (مانند آگمنتین، تارومنتین)
- وانکومایسین (مانند ادیسین، ونکومایسین)
مقالات مرتبط: