سیستم عروقی نخاع بسیار پیچیده و آسیب پذیر است. آسیب به عروق اصلی یا تغییر در تنظیم جریان خون منجر به کاهش یا توقف کوتاه مدت خون رسانی می شود( هیپوکسی نخاعی ). در پایین از تاثیر هیپوکسی بر دیسک کمر به طور مفصل صحبت می شود.
تاثیر هیپوکسی بر دیسک کمر
هیپوکسی بافتی ممکن است مختصر باشد یا حاد و طولانی مدت یا مزمن.
آسیب به سیستم عروقی نخاع پس از یک رویداد تروماتیک ایجاد می شود و در نتیجه آسیب شناسی خود را نشان می دهد. حوادث آسیب زا مانند تصادفات جاده ای، سقوط های جدی و اقدامات جراحی، از جمله بستن تقاطع آئورت، منجر به توقف فوری پرفیوژن می شود، که نتیجه آن ممکن است برای چند روز مشهود نباشد، اما ممکن است پیامدهای طولانی مدتی از جمله تخریب عصبی داشته باشد. . حوادث پاتولوژیک مانند اسکلروز شریانی، انسداد وریدی و فشردگی طناب نخاعی منجر به کاهش تدریجی جریان خون می شود که منجر به هیپوکسی مزمن نخاعی می شود.
سیستم عروقی نخاع
هر تحقیقی در مورد نقش و تاثیر هیپوکسی در تخریب عصبی در نخاع و دیسک کمر بستگی به حاد یا مزمن بودن هیپوکسی دارد. هیپوکسی حاد کوتاه مدت است که ناشی از کاهش گذرا در جریان خون به یک منطقه و به دنبال آن کاهش شدید سطح اکسیژن است. در مقابل، هیپوکسی مزمن ناشی از کاهش طولانی مدت سطح طبیعی اکسیژن است. کاهش سطح اکسیژن همچنین باعث پیچیدگی منبع عروقی و مهمتر از همه راندمان پایین آن می شود. شبکه رگ اصلی در طی ۶ ماه اول رشد جنینی ایجاد می شود و سپس طرح آن تا بزرگسالی نسبتاً بدون تغییر باقی می ماند. عروق خارج نخاعی (عمدتاً شاخه های آئورت ۸) مسئول اکثر جریان خونی هستند که به سیستم می رسد. آنها به سیستم شریانی اصلی متصل می شوند. که می تواند به سیستم مرکزی و محیطی تقسیم شود.
ادامه مطلب
سیستم مرکزی عمدتاً ماده خاکستری را از طریق شریان های گودی که به صورت طولی توسط شریان نخاعی قدامی به هم متصل هستند، تأمین می کند. بسته به نوع شریان رادیکولار، می توانند سخت شامه یا ریشه های عصبی نزدیک به آنها را نیز تغذیه کنند و گاهی اوقات می توانند تغذیه کننده شریان های نخاعی قدامی یا خلفی باشند. ماده سفید عمدتاً توسط سیستم محیطی یا شبکه پیال تامین می شود که قسمت بیرونی نخاع را می پوشاند و از آنجا به طور عمودی به طناب منشعب می شود. شبکه پیال مانند شریان های سولکال به صورت طولی توسط دو شریان نخاعی خلفی متصل می شود. شریان های خلفی و قدامی به شدت در امتداد طناب نخاعی در سطح مویرگی ۱۲ به هم متصل هستند و نقطه تماس اصلی در انتهای دم اسب ۱۲،۱۳ است.
ناهنجاری عروقی
در حالی که در برخی موقعیت‌ها آسیب شناسی اولیه منحصراً عروقی است، تحقیقات اخیر در بیماری‌های نورودژنراتیو توجه را به ناهنجاری‌های عروقی همزمان در اختلالات از جمله اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، آتروفی عضلانی نخاعی و اسکلروز عضلانی جلب کرده است. درک نقش و پاسخ بافت به هیپوکسی مزمن به ویژه در این موارد مهم است، در افراد عصبی آسیب پذیری سیستم عصبی در برابر عوامل استرس زا از جمله هیپوکسی تشدید می شود.
چگونه هیپوکسی نخاعی به وجود می آید
آسیب به سیستم عروقی نخاع و دیسک کمر منجر به هیپوکسی حاد یا مزمن می شود. تاثیر هیپوکسی باعث آسیب تدریجی و غیرقابل برگشت بر دیسک کمر می شود که در ابتدا تشخیص آن دشوار است. هیپوکسی برای نورون‌ها، به‌ویژه آنهایی که قبلاً تحت تأثیر بیماری‌های درونی و عصبی قرار گرفته‌اند، آسیب‌رسان است.
نکته پایانی:
کمبود یا گرسنگی اکسیژن تمامی بافت ها و سلول های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقاله بالا در مورد تاثیر هیپوکسی بر دیسک کمر توضیح دادیم در نوشته های دیگر سایت تاثیر آن بر بیماران دیالیری و دیابتی را نیز می توانید مشاهده کنید.
تنها راه رهایی از این مشکلات استفاده از دستگاه های کمک تنفسی مانند اکسیژن ساز و … است. شما می توانید با تندیس آنلاین تماس بگیرید و اطلاعات و مشاوره کامل جهت اجاره دستگاه اکسیژن ساز و اجاره کپسول اکسیژن و … را دریافت کنید. همچنین در اینستاگرام تندیس ما را دنبال کنید.
مقالات مرتبط: