ورزش سلامت کلی جسمی و روانی شما را بهبود می بخشد. از تاثیر ورزش بر ریه (ورزش و تنفس) بهتر است بگوییم: ممکن است خطر ابتلا به بیماری های دیگر مانند سکته مغزی، بیماری قلبی و افسردگی را کاهش دهند. ورزش منظم نیز یکی از مهم ترین اقدامات برای پیشگیری از دیابت است.
تاثیر ورزش بر ریه های شما
فعالیت بدنی و ورزش منظم کیفیت زندگی را هم در زمانی که سالم هستید و هم زمانی که بیماری ریوی دارید بهبود می بخشد. برای بسیاری از افراد، حفظ تناسب اندام با قلب سالم، کاهش وزن و کاهش خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت مرتبط است. با این حال، ورزش می تواند به شما در حفظ سلامت ریه ها نیز کمک کند. در اینجا نحوه تاثیر ورزش بر تنفس، نحوه تاثیرگذاری تنفس توسط فعالیت و فواید ورزش برای افراد مبتلا و بدون بیماری ریوی را توضیح می دهیم.
فرآیند انجام ورزش برای اثربخشی ریه چگونه باید باشد؟
هر فعالیت بدنی به خودی خود یک ورزش است. اینها می توانند فعالیت های ورزشی برنامه ریزی شده مانند دویدن، شنا، تنیس یا اسکیت، یک برنامه تمرینی خاص، یا یک سرگرمی مانند دوچرخه سواری یا پیاده روی باشند. همچنین ممکن است شامل فعالیت های فیزیکی باشد که در زندگی روزمره خود تجربه می کنید، مانند باغبانی، نظافت یا خرید.
برای حفظ سلامتی خود، ۵ روز در هفته به ۳۰ دقیقه ورزش متوسط نیاز دارید. برای یک فرد سالم، میانگین بار ممکن است راه رفتن با سرعت ۴ الی ۶ کیلومتر در ساعت باشد. اگر مشکل ریوی دارید، باید با سرعتی راه بروید که کمی احساس کمبود هوا کنید.
مهم است که برای مدت طولانی بی حرکت ننشینید، مانند هنگام مطالعه یا تماشای تلویزیون. برای تقویت عضلات کافی است به طور منظم استراحت کنید و از جای خود بلند شوید.
وقتی ورزش می کنم چه اتفاقی برای ریه های من می افتد؟
تاثیر ورزش بر ریه ها اینگونه است که، در حین ورزش، دو اندام مهم قلب و ریه وارد عمل می شوند. ریه ها اکسیژن بدن یا منبع انرژی را تامین می کنند. و همچنین دی اکسید کربن تشکیل شده در طول تولید انرژی را حذف می کنند. قلب اکسیژن را به عضلاتی که تمرین را انجام می دهند پمپ می کند.
زمانی که ورزش می کنید و عضلات شما سخت تر از حد معمول کار می کنند، بدن شما اکسیژن زیادی دریافت می کند و دی اکسید کربن بیشتری تولید می کند. برای مقابله با این افزایش تقاضا، سرعت تنفس شما از تقریباً ۱۵ تنفس در دقیقه (۱۲ لیتر هوا) در حالت استراحت به ۴۰-۶۰ تنفس در دقیقه (۱۰۰ لیتر هوا) در هنگام ورزش افزایش می یابد. گردش خون نیز برای رساندن اکسیژن به ماهیچه ها سرعت می یابد تا آنها بتوانند به حرکت خود ادامه دهند. وقتی ریه های شما سالم هستند، ذخیره تنفسی زیادی دارید. ممکن است بعد از ورزش دچار تنگی نفس شوید، اما نفس شما تنگ نخواهد شد. اگر عملکرد ریه شما مختل شده است، ممکن است از بیشتر ذخیره تنفسی خود استفاده کنید. این می تواند باعث تنگی نفس شما شود که احساس ناخوشایندی است اما معمولاً خطرناک نیست.
فایده ورزش چیست؟
احساس تنگی نفس در حین ورزش طبیعی است. علاوه بر این، ورزش منظم می تواند قدرت و عملکرد ماهیچه های شما را افزایش دهد و باعث شود آنها کارآمدتر کار کنند. ماهیچه های شما اکسیژن کمتری مصرف می کنند و دی اکسید کربن کمتری تولید می کنند. این از مزایای تاثیر ورزش بر ریه ها است که بلافاصله حجم هوای مورد نیاز تنفس برای این تمرین خاص را کاهش می دهد. فعالیت بدنی همچنین گردش خون را بهبود می بخشد و قلب شما را تقویت می کند.
ورزش سلامت کلی جسمی و روانی شما را بهبود می بخشد.
چه کاری می توانم انجام دهم تا به ریه هایم کمک کنم تا با ورزش کنار بیایند؟
مهم ترین نکته در حفظ سلامت ریه ها نظارت بر آنهاست. سیگار بر توانایی شما برای ورزش تأثیر منفی می گذارد و شما را از دستیابی به پتانسیل کامل خود باز می دارد. اگر سیگار را ترک کنید، این شانس را دارید که تا دو هفته پس از آخرین سیگار، فعالیت بدنی بیشتری داشته باشید.
آیا ورزش می تواند مشکلات ریوی ایجاد کند؟
افرادی که از یک رژیم ورزشی با شدت بالا پیروی می کنند، یا کسانی که به طور منظم در محیط های خاص ورزش می کنند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آسم یا شرایطی به نام حساسیت بیش از حد برونش باشند که در آن راه های هوایی پس از ورزش مسدود می شوند. دانشمندان بر این باورند که اثرات ناشی از مواد مضر در محیطی است که در آن تمرین می کنید، مانند کلر در استخر یا هوای سرد و خشک در پیست اسکی. ورزشکاران استقامتی ممکن است ریه های خود را در معرض مواد مضر تری قرار دهند زیرا مدت طولانی تری در این شرایط می مانند. شما می توانید از اکسیزن درمانی برای ورزشکاران استفاده کنید.
اگر متوجه مشکل ریوی شدم، باید چه کار کنم؟
مهم است که از علائمی که نشان دهنده مشکلات ریوی مانند سرفه، تنگی نفس یا خستگی هستند آگاه باشید و آنها را در اسرع وقت به پزشک خود گزارش دهید. هنگامی که به پزشک خود مراجعه می کنید، ممکن است برای آزمایش اسپیرومتری معرفی شوید. در طی این فرآیند، تنفس شما بررسی می شود و این می تواند به تشخیص مشکلات ریوی کمک کند. از شما خواسته می شود که در دستگاهی تنفس کنید که حجم هوای موجود در ریه ها و همچنین سرعت بازدم را اندازه گیری می کند. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که یک تست ورزشی برای اندازه گیری توانایی های بدنی خود انجام دهید.
ورزش می تواند به شما در حفظ سلامت ریه ها نیز کمک کند
تاثیر ورزش بر بیماری های مزمن ریه
کم خونی ریه ها
برای افراد مبتلا به بیماری مزمن ریوی، ورزش منظم می تواند به بهبود وضعیت آنها کمک کند. اگر به بیماری مزمن ریوی مبتلا هستید، فکر تنگی نفس می تواند شما را بترساند و تمایلی به ورزش نداشته باشید. ممکن است اجتناب از فعالیت‌هایی که فکر می‌کنید باعث تنگی نفس می‌شوند، وسوسه‌انگیز باشد، اما کاهش فعالیت منجر به از دست دادن تناسب اندام می‌شود و مقابله با فعالیت‌های روزانه را دشوارتر می‌کند.
بهترین راه حل این است که قبل از شروع کلاس ها از پزشک یا فیزیوتراپیست مشاوره بگیرید تا برنامه ورزشی متناسب با توانایی های شما ترتیب داده شود تا سلامتی شما به خطر نیفتد. در تمام برنامه های ورزشی، بار باید به تدریج افزایش یابد تا بدن شما زمان مناسبی برای سازگاری داشته باشد. مهم است که جلسه را با سرعت خود انجام دهید. اگر به مرحله ای رسیده اید که به دلیل کمبود هوا، صحبت کردن برایتان دشوار است، باید سرعت را کاهش دهید یا در صورت لزوم استراحت کوتاهی داشته باشید. هرچه بیشترتمرین انجام دهید، در آینده بیشتر می توانید ورزش کنید.
ارتباط تنگی نفس و ورزش
ورزش متناوب همچنین به شما در مقابله با تنگی نفس کمک می کند. در این مورد، تمرینات کوتاه مدت ۱ تا ۲ دقیقه را با دوره های استراحت (یا تمرینات با بار کمتر) جایگزین می کنید.
اگر تنگی نفس ناگهان بدتر شد یا بلافاصله پس از ورزش از بین نرفت، باید با پزشک مشورت کنید.
COPD
اگر COPD دارید، راه های هوایی شما آسیب دیده است. این بدان معنی است که هنگام بازدم، راه های هوایی شما قبل از اینکه از شر تمام هوای موجود در ریه های خود خلاص شوید، باریک می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به COPD متوجه می شوند که تنفس از طریق لب های جمع شده به آنها اجازه می دهد تا آرام تر و کارآمدتر نفس بکشند. همچنین ممکن است متوجه شوید که وقتی بازوهایتان ثابت هستند (مثلاً تکیه دادن به سبد خرید یا حتی چسبیدن به کمربند شلوار) راحت‌تر راه می‌روید. بیماران مبتلا به بیماری شدید ریوی ممکن است از واکر چرخدار بهره مند شوند. اگر COPD شدید دارید، ممکن است در رساندن اکسیژن کافی به بدن مشکل داشته باشید.
در این مورد، در طول فعالیت بدنی، ممکن است به منبع اکسیژن اضافی(اجاره دستگاه اکسیژن ساز) نیاز داشته باشید. پزشک شما می تواند قبل از شروع یک برنامه ورزشی این موضوع را تعیین کند.
فیبروز ریه
اگر فیبروز ریوی، بیماری بینابینی ریه یا مشکلات قفسه سینه دارید، پر کردن ریه‌ها از هوا برای شما دشوار خواهد بود. ممکن است لازم باشد عمیق‌تر و آهسته‌تر نفس بکشید تا ریه‌هایتان تا حد امکان منبسط شوند.
مهم است که برای مدت طولانی بی حرکت ننشینید
آسم
اگر به پزشک مراجعه کنید، او به شما کمک می کند تا روند بیماری را کنترل کنید. اگر آسم شما به خوبی تحت کنترل باشد، می توانید در حد افراد سالم ورزش کنید.
پزشک ممکن است داروهایی را برای کنترل بیماری شما تجویز کند. استروئیدهای استنشاقی(داروهایی که نیاز به دستگاه نبولایزر دارند) که اغلب توسط افراد مبتلا به آسم استفاده می شود، مهم ترین داروهای کنترلی هستند که می توانید مصرف کنید. بهترین داروها برای تسکین سریع علائم، برونکودیلاتورها هستند. اگر ورزشکار هستید و امیدوار به رقابت هستید، باید مطمئن شوید که داروهایی که مصرف می کنید در لیست محرک های ممنوعه قرار نگیرند. اکثر داروهای آسم (از جمله استروئیدهای استنشاقی) برای استفاده در طول مسابقه محدودیتی ندارند، اما مهم است که هر دارویی را که قصد مصرف آن را دارید بررسی کنید.
نکات عمومی
- همیشه ابتدا عضلات خود را گرم کنید.
- انعطاف پذیری خود را با تمرینات کششی افزایش دهید.
- استقامت خود را تقویت کنید تا بتوانید مدت زمان بیشتری ورزش کنید.
- با توجه به توانایی های خود بار را افزایش دهید.
- افزایش قدرت عضلانی (به عنوان مثال، با بلند کردن هالتر)
- بعد از ورزش به خود استراحت دهید و اجازه دهید تنفس شما به حالت عادی بازگردد.
به یاد داشته باشید، ورزش حتی برای کسانی که از بیماری های مزمن رنج می برند می تواند فواید و لذت زیادی به همراه داشته باشد. اگرچه کارهایی که در دست دارید ممکن است دشوار به نظر برسند.
فواید دویدن برای ریه چیست؟
دویدن منظم فواید بسیاری برای ریه‌ها دارد. این ورزش باعث افزایش ظرفیت ریه‌ها و بهبود تهویه آن ها می‌شود. با دویدن، ریه‌ها به اندازه کافی اکسیژن دریافت می‌کنند و می‌توانند نیازهای بدن را برآورده کنند. افزایش حجم جزر و مد و تنفس‌های عمیق به تقویت سیستم تنفسی کمک می‌کند و قدرت و ظرفیت ریه‌ها را افزایش می‌دهد. دویدن باعث فعالیت شدید ریه‌ها می‌شود و آن ها را با اکسیژن اشباع می‌کند، در نتیجه ریه‌ها قوی‌تر و با ظرفیت حیاتی بیشتری عمل می‌کنند. همچنین، دویدن طولانی‌مدت باعث بهبود گردش ریه‌ها می‌شود و عضلات مسئول تنفس نیز تمرین داده می‌شوند.
برای داشتن اطلاعات بیشتر اینستاگرام ما را دنبال کنید.